Urząd Miasta Nowego Sącza

Kategoria: Komunikaty Biura Prezydenta

Odeszli: Władysława Iwańska, dr Roman Deja

24 listopada br. zmarła znana malarka sądecka Władysława Iwańska, jedna z najwybitniejszych reprezentantek współczesnego malarstwa intuicyjnego. W ub. roku obchodziła jubileusz 50-lecia pracy twórczej.
Najtęższe głowy krytyków sztuki, z Polski i zagranicy, próbowały od lat sklasyfikować twórczość pani Władysławy, ale czyniły to bezskutecznie. Po prostu jej malarstwo wymykało się jakiemukolwiek zaszufladkowaniu.

W latach 1957-1968 Władysława Iwańska – ściągnięta przez ówczesnego dyrektora Zbigniewa Borowskiego (znanego rzeźbiarza) - pracowała w sądeckim muzeum, gdzie zetknęła się m.in. z wybitną malarką sądecką Ewą Harsdorf, która utwierdziła ją w wyborze drogi artystycznej.
Władysława Iwańska posługując się mistrzowskim warsztatem, stworzyła jedyny w swoim rodzaju bajkowo-naiwny świat, sięgający jej głębokiego, z reguły smutnego dzieciństwa, tkwiący również w pełnym dramatów życiu osobistym (śmierć rodziców podczas wielkiej powodzi).

Jej artystyczny cud polega na tym, że nikt wcześniej tak jak ona nie malował. Znawcy sztuki prorokują, że kiedyś obrazy Iwańskiej zawojują całą Europę. Niedawno ozdobiono nimi japońskie tomiki poezji. W ostatnich kilku latach ilekroć na różnych konkursach i przeglądach przychodzi nagrodzić któregoś z uczestników nagrodą za osobowość artystyczną, to decyzja jury była zawsze ta sama: Grand Prix dla Władysławy Iwańskiej.
Artystka prezentowała malarstwo przypominające swym zamysłem prace słynnego Nikifora Krynickiego. W jej pastelowych obrazach odnaleźć można elementy typowe dla malarstwa tzw. naiwnego. Typowym motywem jej prac były góry i niebo, stałym elementem - wiejskie chatki, ptaki, anioły niczym z baśni. Drzewa malowane przez nią targał odwieczny wiatr rozterek i niepokojów.

Malarka z trudem rozstawała się ze swoimi malunkami (na szczęście pewną kolekcją dysponuje już muzeum). Wieszała je w pełnym tajemnic domu nad Dunajcem. To malowanie było po prostu jej całym życiem, a o swoje dzieła była zazdrosna, jak o kochanka.

25 listopada zmarł dr Roman Deja, chirurg ortopeda, miłośnik fotografii, długoletni lekarz szpitala i pogotowia ratunkowego w Nowym Sączu, ostatnio zatrudniony w Krynicy i Piwnicznej. Człowiek renesansu, fotografik, miłośnik jazzu. Urodził się, jak żartobliwie podkreślał, w Stalinogrodzie, jak w tamntym czasie (17 marca 1955 r.) nazywały się Katowice. Tam też chodził do szkół. Na Śląsku kończył również Akademię Medyczną. W Nowym Sączu znalazł się w październiku 1980 r. podejmując pracę w Oddziale Chirurgii Urazowo-Ortopedycznej Szpitala im. Jędrzeja Śniadeckiego.