Kategoria: Komunikaty Biura Prezydenta

Ostatnie pożegnanie posła Zbigniewa Wassermanna

W Krakowie odbyły się uroczystości pogrzebowe posła Zbigniewa Wassermanna, który jest jedną z 96 ofiar katastrofy pod Smoleńskiem. Mszy św. w Bazylice Mariackiej, która poprzedziła pogrzeb, przewodniczył metropolita krakowski kard. Stanisław Dziwisz. Posła żegnała rodzina, przyjaciele, przedstawiciele władz Krakowa i Małopolski oraz parlamentarzyści. W uroczystościach uczestniczył również prezydent Nowego Sącza Ryszard Nowak, przyjaciel posła. W ostatniej drodze Zbigniewowi Wassermannowi towarzyszyły tysiące ludzi, którzy nie zmieścili się do bazyliki i przebieg mszy obserwowali na telebimie ustawionym na zewnątrz świątyni. Uroczystości rozpoczęły się od odczytania decyzji o przyznaniu Zbigniewowi Wassermannowi Krzyża Komandorskiego Orderu Odrodzenia Polski. 
 
Kardynał Stanisław Dziwisz mówił, że w osobie zmarłego żegnamy "wybitnego syna Krakowa".Przypomniał, że w czasach komunizmu Zbigniew Wassermann działał w duszpasterstwie prawników, a po odzyskaniu niepodległości brał udział w budowaniu podstaw praworządności w Polsce.- Prawy człowiek, głęboko wierzący, dla którego dekalog był normą życia i postępowania - scharakteryzował zmarłego kardynał Dziwisz.

Homilię wygłosił bp Tadeusz Pieronek, który podkreślił, że poseł Wassermann miał odwagę traktowania spraw prywatnych i publicznych raczej według norm sumienia i zasad moralnych niż według często bezdusznych przepisów.

Na zakończenie wiceprezes PiS Marek Kuchciński odczytał list, który przesłał Jarosław Kaczyński. "Żegnamy dziś Zbigniewa Wassermanna, posła na Sejm RP, ministra, żegnamy naszego przyjaciela. Zbigniew Wassermann zawsze szukał prawdy, czynił to stanowczo i konsekwentnie. Nigdy nie ustępował, nigdy się nie cofał... Zginął w miejscu, w którym przez lata triumfowało kłamstwo. Śmierć Zbigniewa Wassermanna, śmierć prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego oraz pozostałych ofiar katastrofy pod Smoleńskiem nie poszła na marne… Do tego potrzebny był charakter i wewnętrzna siła. Dla niego zawołanie „Bóg, Honor, Ojczyzna” nie było pustym hasłem" – prezes PiS.
Po uroczystej mszy świętejkondukt przejechał na cmentarzna krakowskich Bielanach, gdzie na zawsze spoczął poseł Wassermann. Przed złożeniem trumny do grobu oddano salwę honorową. 

Zbigniew Wassermann zginął 10 kwietnia w katastrofie samolotu pod Smoleńskiem, którym polska delegacja z prezydentem Lechem Kaczyńskim na czele udawała się na obchody 70. rocznicy mordu katyńskiego. Nikt z 96 osób obecnych na pokładzie nie przeżył.

 

Zbigniew Wassermann (1949-2010)

Zbigniew Wassermann - w latach 2005-2007 minister w rządach Kazimierza Marcinkiewicza i Jarosława Kaczyńskiego; poseł na Sejm IV, V i VI kadencji. 
Wassermann urodził się w 1949 roku w Krakowie w rodzinie o tradycjach kolejarskich. Był absolwentem wydziału prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Pracę zawodową rozpoczął w 1972 roku w prokuraturze Powiatowej w Chrzanowie, po trzech latach trafił na krótko do Prokuratury Powiatowej w Jaworznie (1975), a potem przez prawie 9 lat pracował w Prokuraturze Rejonowej w Brzesku (1975-1984). Z Brzeska trafił już do Krakowa, najpierw do Prokuratury Rejonowej dla dzielnicy Krowodrza (1984-1989), potem do wojewódzkiej, gdzie w latach 1989-1991 był zastępcą szefa prokuratury.

W 1993 przeszedł do Prokuratury Apelacyjnej i pracował tam do 2000 roku, pełniąc również obowiązki rzecznika prasowego. Przez pięć miesięcy w 1993 roku był delegowany do Prokuratury Krajowej.

Jednocześnie w latach 1989-1990 był członkiem Komisji Wojewódzkiej ds. Weryfikacji Pracowników Służby Bezpieczeństwa w Krakowie. W latach 2000-2001 pełnił obowiązki Prokuratora Krajowego w rządzie Jerzego Buzka. Wassermann jedynie "pełnił obowiązki" (na wniosek ówczesnego ministra sprawiedliwości Lecha Kaczyńskiego), gdyż nie został formalnie mianowany przez premiera na to stanowisko. Prasa pisała, że jego kandydatura budziła sprzeciw UOP.

W październiku 2001 r. trafił do Sejmu jako poseł z listy PiS. Pracował m.in. jako wiceprzewodniczący Sejmowej Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka oraz przewodniczący Sejmowej Komisji ds. Służb Specjalnych. Szczególną sławę zdobył jako dociekliwy członek sejmowej komisji śledczej ds. PKN Orlen.

W październiku 2005 roku został ministrem do spraw służb specjalnych w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza. 14 lipca 2006 został ponownie powołany na to stanowisko w rządzie Jarosława Kaczyńskiego. Ze stanowiska został odwołany 7 września 2007 r. z jednoczesnym powołaniem na sekretarza stanu w KPRM ds. służb specjalnych, a 11 września powrócił na uprzednio zajmowany urząd.

W wyborach parlamentarnych w 2007 roku po raz trzeci uzyskał mandat poselski. Od listopada 2009 zasiadał w sejmowej komisji śledczej ds. tzw. afery hazardowej. W grudniu został wyłączony z prac tej komisji w związku z planowanym przesłuchaniem go w charakterze świadka. Po odebraniu zeznań w styczniu 2010 r. decyzją Sejmu został przywrócony do składu komisji.

Zostawił żonę i troje dorosłych dzieci. Jak podawał na własnej stronie internetowej, lubił grzybobranie, jazdę na rowerze, kajakarstwo i pływanie. Jego maksymą życiową było: "Uczciwie postępować w każdej sytuacji bez względu na konsekwencje". (PAP)



 

Autor: -
Dodano: 2010-04-21 11:04:55