Kategoria: Komunikaty Biura Prezydenta
Dzisiaj sądeckiej publiczności prezentują się zespoły: KINDERVOLKSTANZ UND SCHUHPLATTLERGRUPPE FÜRNITZ (Austria) oraz ORAWIANIE IM. HERÓDKA z Lipnicy Wielkiej (Polska).
Podczas prezentacji na Rynku nie zabrakło również niespodzianki. Oprócz zespołów kamrackich z Austrii i Lipnicy Wielkiej wystąpiły również: MEI LING HOLISTIC ACADEMY (Tajwan), KLIMCZOK ze Szczyrku (Polska) oraz FUNDACION DANZAS TEMERI (Wenezuela), które zaprezentują swój pełny program jutro, podczas koncertu głównego o godz. 19.00 w hali widowiskowo-sportowej MOSiR przy ul. Nadbrzeżnej. Z powodu uroczystości związanych ze Świętem Policji, nie będzie jutrzejszej prezentacji na scenie przed ratuszem o godz. 11.00.
![]() | ![]() |
ORAWIANIE IM. HERÓDKA
Polska
Lipnica Wielka to gmina malowniczo rozciągająca się u podnóża Babiej Góry. Łagodne wzgórza, rozległe polany, szumiące lasy, bystre potoki, ciepli i gościnni mieszkańcy, żywy folklor, bogata historia - to wszystko można odnaleźć w tej orawskiej gminie, która liczy ponad 5500 mieszkańców. Lipnica Wielka położona jest w tzw. beskidzkiej części Górnej Orawy. Dolna część gminy sięga Jeziora Orawskiego i leży na wysokości 600m n.p.m., a górna wznosi się ku szczytowi Babiej Góry (1725m n.p.m.).
Dziecięcy Zespół Regionalny "Orawianie" im. Heródka działa od 1974 przy Szkole Podstawowej nr 4 w Lipnicy Wielkiej. Do zespołu należy ok. 35 dzieci, co stanowi prawie 1/3 szkoły. Założycielem zespołu był rodowity Orawianin dr Emil Kowalczyk. Zespół brał udział w licznych przeglądach, konkursach i festiwalach zdobywając wiele nagród i wyróżnień, m.in."Złotą Jodłę" w Kielcach, główną nagrodę w konkursie tańca ludowego w Rzeszowie, "Medal Grafiady" w Szczecinie, "Złotą Spinkę" w Bukowinie Tatrzańskiej, "Wielki Zbyrcok" na Święcie Pasterskim na Orawie, nagrodę publiczności na festiwalu w Rabce.
Prezentował się również na przeglądach i festiwalach w Turcji, Bułgarii, Słowacji i Niemczech. Nagrał kilka audycji radiowych i telewizyjnych oraz filmów folklorystycznych. Zespół prezentuje folklor autentyczny. W swoim repertuarze zawarł głównie doroczne obrzędy ludowe, zabawy pasterskie, przyśpiewki i pieśni orawskie, rymowanki, porzekadła i zagadki dziecięce.
Na Święcie Dzieci Gór zespół przedstawi program „ Pastyrskie Świynto Na Polanie,” związany ze świętem pasterzy w dniu św. Jana, kiedy to dzieci jeden raz w roku zapominały o trudach związanych z wypasaniem krów i oddawały się wspólnej zabawie i tańcom. Na tę okazję rodzice przygotowali szczególny poczęstunek, aby dzieci wiedziały że ich całoroczny trud jest doceniany. Pasterze przygotowywali się na to wydarzenie przez cały rok. Wybrali ładną polanę, postawili kolebę na wypadek deszczu, przygotowali ognisko, umyślili w co się będą bawić, upytali też Ujka, czy może przyjdzie też zagrać? Wtedy byłoby naprawdę wesoło!
Kierownikiem zespołu jest Janina Karkoszka, a instruktorem i choreografem Eugeniusz Karkoszka.
![]() | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() |
![]() | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() |
KINDERVOLKSTANZ UND SCHUHPLATTLERGRUPPE FÜRNITZ
Austria
Miejscowość Fürnitz, wspomniana w źródłach po raz pierwszy ok. 990 roku, leży niedaleko malowniczego jeziora Faaker-See, tuż nad południową granicą kraju związkowego Karyntia. Granica ta jest również granicą państwową, za którą rozciągają się już Włochy i Słowenia. Tak więc historycznie jest to punkt przecięcia się trzech kręgów kulturowych: słowiańskiego, romańskiego i germańskiego. W Fürnitz bardzo wcześnie rozwinęło się bogate życie kulturalne. Powstawały chóry, towarzystwa kulturalne, korporacje akademickie, grupy teatralne oraz zespoły kultywujące ludowy śpiew i taniec.
Zespół Kindervolkstanz und Schuhplattlergruppe Fürnitz został założony w 1995 roku. Priorytetowym zadaniem od samego początku było zapewnienie dzieciom możliwości ciekawego i wartościowego spędzenia czasu wolnego, z dala od mediów elektronicznych, a także wspieranie poczucia wspólnoty i ducha koleżeństwa w grupie – wychodzenia od koncentrowania się na „ja” do koncentrowania się na „my”. Przekazywanie wartości kulturalnych idzie w parze z przekazywaniem i kultywowaniem typowych karynckich zwyczajów. Oprócz tańców karynckich, takich jak Kreistanz, St. Veiter, czy Grafensteiner dzieci uczą się także tańców z innych krajów związkowych oraz niemieckojęzycznego regionu alpejskiego, które w większości bazują na podstawowych krokach lendlera, mazurka, polki, walca i tańca Boarischer. Najbardziej ciekawym a zarazem popularnym tańcem jest Schuhplattler, którego pierwotną formą był żywiołowy taniec zalotny, który wielu literatów i badaczy próbowało niegdyś porównać do tokowania cietrzewia. Autorami byli prości ludzie – chłopi, myśliwi, drwale. Nieporadni w swoim sposobie wyrażania się, co wynikało z braków wykształcenia, a także codziennej ciężkiej fizycznej pracy, próbowali w tańcu zaimponować kobietom tężyzną, sprawnością i wytrwałością. Stąd też charakterystyczne kroki i gesty.
Zespołowi towarzyszy własna kapela grająca na akordeonie, gitarze, cymbałkach oraz flecie poprzecznym. Koncertując i uczestnicząc w licznych festiwalach zespół dotychczas odwiedził takie kraje jak Francja, Belgia, Węgry, Polska, Słowenia, Niemcy, Włochy, Czechy, Holandia, Chorwacja.
Kierownikiem grupy jest Beatrix Mischkot.
![]() | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() |
![]() | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() |
MEI LING HOLISTIC ACADEMY
Chiny / Tajwan
Dziecięcy zespół MEI LING został założony w 1990 roku w Tajpej, stolicy Tajwanu. Głównym założeniem było od początku rozwijanie u dzieci poczucia rytmu, umiejętności tanecznych i śpiewaczych, a także poznawanie innych kultur. Zespół występował dotychczas w wielu miastach Tajwanu oraz w kilku krajach azjatyckich, takich jak Japonia, Singapur, Chiny. Dzięki zaproszeniu na Święto Dzieci Gór w Nowym Sączu, zespół ma okazję po raz pierwszy odwiedzić Europę, prezentując kulturę tajwańską. Repertuar Mei Ling obejmuje elementy różnych kultur: pierwotnych mieszkańców, kultury Min-nan, kultury Hakka, starożytnej kultury Chin, jak również współczesnej kultury synkretycznej. Program przedstawiony w Nowym Sączu będzie się składał z tradycyjnych piosenek, pieśni Aborygenów tajwańskich, tańca tygrysa i smoka, tańców dramatycznych, jak również z utworów wykonywanych na instrumentach tradycyjnych.
![]() | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() |
![]() | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() |
![]() | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() |
KLIMCZOK
Polska
Zespół KLIMCZOK pochodzi ze Szczyrku, miejscowości turystyczno-rekreacyjnej leżącej w dolinie rzeki Żylicy płynącej przez Beskid Śląski. Umiejscowiony jest w środku trójkąta łączącego Żywiec, Wisłę i Bielsko-Białą. Nad miejscowością górują dwa szczyty: Skrzyczne i Klimczok. Oba cieszą się dużą popularnością wśród turystów. Ponadto okolice Szczyrku są poprzecinane licznymi szlakami wędrownymi, co przyciąga rzesze piechurów. Już od momentu założenia Szczyrk był osadą międzynarodową, ponieważ oprócz Polaków, zawędrowali w to miejsce koczownicy z Bałkan, czyli Wołosi. Kiedy dołożymy do tego trochę szlacheckiej krwi niemieckiej i austriackiej, żołnierskiej z Węgier oraz słowackiej i czeskiej po sąsiedzku, to Szczyrk objawi się jako zalążek zintegrowanej Europy. Jako że Szczyrkowianie byli ludem spokojnym i bogobojnym zajmowali się uprawą ziemi, karczowaniem lasów, pasterstwem, hodowlą i myślistwem, a także wyrobem sukna z owczego runa. Dzisiaj Szczyrk jest popularnym ośrodkiem sportów zimowych; posiada dobrą infrastrukturę i dysponuje trasami narciarskimi o długości w sumie ponad 60km, dzięki czemu jest centrum treningowym dla polskich olimpijczyków zimowych.
Szkolny Regionalny Zespół KLIMCZOK powstał w 1985 roku przy Szkole Podstawowej nr 2 w Szczyrku. Poprzez pieczołowite kultywowanie tradycji przodków przez ponad 25 lat wychowało się w nim wiele dziewcząt i chłopców, w sercach których zakorzeniły się głęboko ludowy śpiew, taniec oraz obrzędy. Dzięki temu młodzi ludzie z wielkim szacunkiem dla pokoleń górali szczyrkowskich prezentują rodzimy folklor w swoim środowisku, w kraju i za granicą. Pracując w trzech grupach wiekowych zespół wypracował repertuar, na który składają się tańce górali żywieckich, śląskich, górali Skalnego Podhala, a także tańce takie jak polonez, krakowiak, mazur i kujawiak. W okresie Bożego Narodzenia zespół prezentuje kolędy i pastorałki, a także okolicznościową poezję.
Na Festiwalu KLIMCZOK zaprezentuje program „Na pasionku”. Dzieci pasące gęsi i krowy spotykają się na pasionku. Zaczynają śpiewać i bawić się. Przyłącza się do nich przechodząca nieopodal kapela. Zaczynają się tańce.
Kierownikiem zespołu jest Małgorzata Hołdys, a kierownikiem muzycznym Mieczysław Stec.
![]() | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() |
![]() | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() |
FUNDACION DANZAS TEMERI
Wenezuela
Fundacja Danzas Temeri (w języku Indian Temeri jest pierwotną nazwą rzeki Rio Portuguesa) działa w mieście Guanare, w stanie Portuguesa, który jest jednym z 23 stanów Wenezueli, położonym w zachodniej części kraju i uważanym za „spichlerz” Wenezueli, dzięki produkcji znacznej ilości płodów rolnych. Miasto Guanare, liczące ponad 235 tys. mieszkańców, jest otoczone górami oraz plantacjami trzciny cukrowej. Jest to najważniejsze miasto regionu, siedziba instytucji politycznych i administracyjnych, jak również „duchowa stolica” Wenezueli. Znajduje się tutaj Świątynia Matki Boskiej z Coromoto, dzięki czemu miasto to stało się centrum życia religijnego kraju i celem pielgrzymek, także tych zagranicznych, które przybywają odwiedzić Sanktuarium Patronki Wenezueli, poświęcone przez Ojca Świętego Jana Pawła II w roku 1996.
Zespół został założony w 1982 roku i od samego początku jego zadaniem było nauczanie tańca, jak również promowanie wiedzy o tańcu w jego trzech odmianach praktykowanych w Wenezueli: taniec ludowy, taniec współczesny oraz taniec klasyczny. Obecni i byli członkowie zespołu to w sumie ok. 100 osób. Zespół uczestniczył w licznych festiwalach w kraju i zagranicą, m. in. w Festival Folklórico de la Frontera de Música Llanera (1994), Reinado Internacional del Joropo. W 2009 roku Danzas Temeri uczestniczył w festiwalu w Saint Maixent l’Ecole we Francji, w Gauargi „Enfants et Dance du Monde” w Kraju Basków oraz Międzynarodowym Festiwalu Folklorystycznym in Bidasao.
Repertuar zespołu obejmuje tańce najbardziej reprezentatywne dla różnych stanów Wenezueli, m. in. Calipso de Guayana (ze stanu Bolívar), La Culebra de Ipure (stan Mongas), Los Sones de Negro o el Tamunangue (stan Lara), San Juan de Curiepe (stan Miranda), Los Vasallos de la Candelaria (stan Mérida), El Vapor Meta (stan Bolívar), Diablos de San Hipólito (stan Llanero Barinas), Los Locos de Timote (stan Mérida), La Parranda de San Pedro (stan Guatire). W skład kapeli wchodzi 8 muzyków grających na następujących instrumentach: bandola, cuatro, quinto and sexto (typowe wenezuelskie instrumenty strunowe); tambor golpero, tambor de parranda, mumbac, mina (rodzaje bębnów), marakasy; campana, guira metálica i charrasca (metalowe instrumenty perkusyjne); marimbola.
Ana Dolores Orozco de Gómez jest kierownikiem zespołu, Eliezer Alvarado jest kierownikiem muzycznym, a Tatiana Patricia Gómez Orozco i Luisa Teresa Gomez pełnią rolę choreografów.
![]() | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() |
![]() | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() |
Źródło: www.swietodziecigor.pl
Autor: -
Źródło: Biuro Prasowe
Dodano: 2011-07-29 13:10:06