Kategoria: Komunikaty Biura Prezydenta

NOWY SĄCZ - Pożegnanie schwerteńczyków

Poszerzmy przyjacielski krąg
- To była kolejna sympatyczna wizyta naszych niemieckich przyjaciół - mówi Wojciech Piech, przewodniczący Stowarzyszenia "Krąg Współpracy Nowy Sącz - Schwerte. Staraliśmy się przygotować dla nich jak najciekawszy program pobytu, pokazać to, co najciekawsze w naszym mieście, okazać im wyrazy sympatii i udowodnić, że dla nas Europejczyków takie kontakty mają ogromne znaczenie.
Co dwa lata nowosądeczanie goszczą u siebie schwerteńczyków i co dwa lata składają im rewizytę w ich rodzinnym mieście. Ta przyjaźń trwa już kilkanaście lat i nie odbywa się wyłącznie na poziomie samorządowych notabli. Ludzie nawiązali towarzyskie kontakty, chcą się spotykać, rozmawiać o życiu, trudnych do rozwiązania problemach, poznawać wzajemnie swoje obyczaje, wypoczywać i bawić się wspólnie. - Jest to ogromnie optymistyczne w przededniu naszego ewentualnego wejścia do Unii Europejskiej - dodaje Wojciech Piech. Naszej organizacji zależy, aby poszerzyć grono uczestników stowarzyszenia. Zachęcam wszystkich zainteresowanych do włączenia się w nasze działania. Można zgłaszać się także do mnie, do Urzędu Miasta, aby wyrazić swój akces przystąpienia do Kręgu Rodzin. W Schwerte, nasza bliźniacza organizacja dysponuje znaczną ilością członków chętnych do współpracy i prowadzenia wzajemnej wymiany. Myślimy o poszerzeniu formuły działania poprzez organizację wystaw artystów z obu miast, koncerty muzyczne. Ważnym elementem zacieśnienia naszych wspólnych więzów okazało się nabożeństwo ekumeniczne, które pomógł nam się zorganizować ks. dr Jan Siedlarz, proboszcz parafii św. Kazimierza. Mszą zachwyceni byli protestanci, także i z tego powodu, że ksiądz włada biegle językiem niemieckim. Pomogli w tym przedsięwzięciu również pastor Badura z nowosądeckiego kościoła ewangelicko-augsbuskiego i pastor Wawrzynek ze Schwerte. Wszystkim, którzy gościli u siebie niemieckich przyjaciół i zajmowali się nimi podczas pobytu w królewskim grodzie serdecznie dziękuję.

Autor: -
Dodano: 2002-08-27 00:00:00