Kategoria: Komunikaty Biura Prezydenta

Teatr Barbackiego - dostojnym jubilatem

Dostojny jubilat, jak na swoje dziewięćdziesiąt lat ma się znakomicie. Jest perełką wśród teatrów amatorskich w Polsce. Doczekał się dwóch obszernych monografii: Heleny Barbackiej Ślepiakowej „Jubilat” i Henryka Cyganika „Z teatru ulepieni” oraz trzech innych, monograficznych pozycji: Andrzeja Horoszkiewicza „Opisanie 70 lat Teatru Robotniczego im. Bolesława Barbackiego”, Franciszka Worobiowa „Wspomnienia i „85 lat”. Ma też obszerny rozdział w „Panoramie kultury sądeckiej”.

Powstał we wrześniu 1922 roku, jako Teatr Robotniczy Związku Zawodowego Kolejarzy. Pierwszym dyrektorem został miłośnik teatru, aktor, reżyser i organizator - Stefan Turski. Pierwsza premiera wystawiona została już 25 października, a była to sztuka Michała Bałuckiego „Gęsi i gąski” w reżyserii Stefana Bodzonia. W kolejnych latach Teatr wystawiał nową sztukę mniej więcej co miesiąc.

Do wybuchu II wojny światowej odnotowano 132 premiery i około 400 przedstawień.

Na swoje dziewięćdziesięciolecie Teatr, któremu od 1957 roku patronuje Bolesław Barbacki, 350 (!) premierę, „Klub kawalerów” Michała Bałuckiego, w reżyserii Janusza Michalika.

Wystawiany repertuar był i jest różnorodny, dla dzieci i dorosłych: „Krakowiacy i górale” Wojciecha Bogusławskiego, „Królowa przedmieścia” Konstantego Krumłowskiego, „Mazepa” Juliusza Słowackiego, „Niemcy” Leona Kruczkowskiego, „Sen nocy letniej” Szekspira, „Dziady” Adama Mickiewicza…

Najczęściej wystawianymi spektaklami były: „Śluby Dębnickie” Konstantego Krumłowskiego, „Krowoderskie zuchy” Stefana Turskiego i „Zemsta” Aleksandra Fredry.

Siódma wersja panafredrowskiej „Zemsty”, w 1992 roku, przygotowana przez Andrzeja Horoszkiewicza, została wystawiona w Teatrze na Wodzie w warszawskich Łazienkach i pokazała ją TVP 1.

Zespoły Miejskiego Ośrodka Kultury, pod skrzydłami którego Teatr działa od 2004 roku, a także aktorzy jubilata występowali i występują przy okazji ważniejszych wydarzeń kulturalnych, społecznych czy historycznych. Uczestniczyli w widowiskach plenerowych m.in. „Noc św. Justa” na 700 –lecie miasta i w spektaklu Romana Kołakowskiego „Sigilla Civitatis Nova Sandecensis - historie, legendy i cuda historycznego, legendarnego i cudownego Nowego Sącza” na 720-lecie.

15 lat temu, 75 urodziny teatru były pretekstem do zorganizowania Jesiennego Festiwalu Teatralnego, który tej jesieni ma też swój jubileusz, a spotkania teatralne są wielką atrakcją dla sądeczan i mają swoją ugruntowaną pozycję i zasłużoną renomę w Polsce.

Teatr Robotniczy bazując na sądeczanach z iskrą bożą współpracuje też z zawodowymi scenami oraz reżyserami i scenografami. Swoje spektakle wystawiał dzięki temu m.in. w Teatrze „Kamienica” w Warszawie, Sztokholmie i w Turynie - „Tryptyk Rzymski Jana Pawła II w języku esperanto.

Przez scenę Teatru Robotniczego przewinęło się kilkaset osób „zarażonych” teatralnym bakcylem. Dla jednych była to krótkotrwała przygoda, dla innych życiowa pasja, dla jeszcze innych pierwsze szlify w drodze na zawodowe sceny.

Radzie programowej Teatru, od 2003 roku, przewodzi Monika Ślepiak.

Janusz Michalik związany z Teatrem od 1980 roku, będący de facto, jego kierownikiem artystycznym, a także reżyserem i aktorem wśród przedstawień, w których uczestniczył najmocniej wspomina sztukę Molier’a „Chory z urojenia”, w której wystąpił, jako aktor, a zadebiutował jako reżyser, a także ostatnią – ósmą – realizację „Zemsty”, w której grał rolę Papkina.

Dziewięćdziesiąt lat działalności Teatru Robotniczego możemy obejrzeć na retrospektywnej fotograficznej wystawie ze zbiorów archiwalnych – tych współcześniejszych i najstarszych.

Autor: -
Dodano: 2012-09-10 14:57:31