Kategoria: Media informują

Przepis na cud

Rok 2002 sądecki PKS zamknął stratą w wysokości 2 milionów złotych. Świeżo upieczony dyrektor Stanisław Dobosz w sierpniu ubiegłego roku łapał się za głowę, dla załogi nastał czas bezsennych nocy, bo ludzie usłyszeli groźnie brzmiące słowo: restrukturyzacja. Dziś dyrektor Dobosz zaciera ręce z zadowolenia. Pierwsze siedem miesięcy roku 2003 podsumował zyskiem w wysokości 350 tysięcy. Na zamknięcie spodziewa się miliona. Udało się dokonać cudu...
Jak? Oto jest pytanie! Dobosz przeskoczył poprzeczkę, o którą rozbił wcześniej głowę niejeden szef instytucji wyrosłej i ukształtowanej w opiekuńczym PRL-u. Poprzeczką nie do pokonania dla „pieszczochów" Polski Ludowej był oczywiście krwiożerczy wolnorynkowy kapitalizm raczkujący jeszcze wprawdzie w kraju nad Wisłą, co nie znaczy, że nie mający na koncie ofiar w postaci bankrutów. Mało brakowało, a PKS zakończyłby żywot jako jeden z nich. Ale tak się nie stało. Urzędowanie Stanisław Dobosz zaczął od... ubrania kierowców w krawaty i eleganckie koszule. Później unowocześnił „logo" firmy, odważnie mimo mizerii finansowej zaczął wymieniać stare autobusy na nowe, dalekie kursy postanowił rozpocząć od pięknego powitania podróżnych przez autobusowe stewardessy, dał podróżnym do ręki gazetę, a internautom piękną witrynę www.pks.pl, o prawo do nazwy której dziś wojowaliby przewoźnicy z całej Polski. To wszystko miało ściągnąć klienta podbieranego przez konkurencję, ale było to wiąż zbyt mało, by wyprodukować deficytową w przedsiębiorstwie złotówkę, tym bardziej, że wszystkie wymienione inicjatywy wiązały się z wydawaniem pieniędzy ze świecącej pustkami kasy.
Trzeba było uruchomić wszystkie szare komórki, by przerosnąć Salomona i nalać z próżnego. Oto co powstało w szarych komórkach sprytnego Dobosza: po pierwsze - organizacja wyjazdów pielgrzymkowych, pod drugie - uruchomienie kursów na Słowację, które okazały się strzałem w dziesiątkę, po trzecie - rozszerzenie oferty PPKS.
- Dziś przy firmie kierowanej przez Dobosza działa Biuro Turystyczne, które oferuje podróże do wszystkich krajów Europy, serwis ogumienia, naukę jazdy. Dworzec rozbrzmiewa muzyką i komunikatami reklamowymi, które przynoszą cenne złotówki, jest elegancko odmalowany, chodnik przed Barem Turysty, który jeszcze niedawno wołał o pomstę do nieba - wymieniony. PKS wygrał siedem z dziewięciu gminnych przetargów na przewozy szkolne, za parę dni przy bazie na Wyspiańskiego rusza stacja diagnostyczna - kolejne źródło pieniędzy. Jutro o 8.45 sądecki PKS powiezie Lachów po raz pierwszy do Wrocławia (przez Suchą Beskidzką, Wadowice i Oświęcim), a Stanisław Dobosz już teraz kombinuje, jak to zrobić, żeby na przyszły sezon puścić autobus nad morze... Wcześniej spełni pewnie jednak obietnice związane ze Słowacją.
- Do tej pory kursy przez granicę w Koniecznej do Bardejowa (ten nasz „strzał w dziesiątkę") jeżdżą tylko w weekendy, ale kiedy otworzą granicę w Leluchowie, chcemy wpisać je do rozkładu codziennego i dokonać niewielkiej korekty trasy: autobus pojedzie przez Muszynę i Leluchów do Preszowa - mówi Dobosz.
Ale nie dosyć nowości: młodzież studencka dojeżdżająca do Wrocławia dostanie w prezencie 25-procentowe zniżki na bilety, a w planach jest wprowadzenie takich samych zniżek dla kursów krakowskich.
- Idziemy do przodu - mówi nie kryjąc satysfakcji dyrektor - Ale nie ma róży bez kolców. Trzeba było zwolnić setkę ludzi, żeby wyjść na prostą. Z 586 osób pracujących niegdyś w pekaesie pozostało 465. Drastycznych cięć etatów udało się uniknąć, bo niektórzy poprzechodzili do naszych spółek-córek.
Recepta Stanisława Dobosza na przetrwanie na niełatwym rynku przewoźników nie jest skomplikowana: trzeba wydawać pieniądze z głową na karku, zarabiać je z pomyślunkiem, a przede wszystkim dbać o klienta, dbać o klienta i jeszcze raz dbać o klienta. (IK)

Autor:
Źródło: Gazeta Krakowska
Dodano: 2003-08-26 00:00:00