Kategoria: Media informują

Cudotwórca ze skalpelem

– W minionym tygodniu byłem we Frankfurcie i odbierałem dyplom potwierdzający nadanie mi tytułu Honorowego Członka Niemieckiego Towarzystwa Gastrologicznego, gdy zadzwonił telefon z Yokohamy – zwierza się profesor Tadeusz Popiela (72 lata) też przez telefon, bo znów jest na kolejnym międzynarodowym sympozjum medycznym.



Japończycy informowali wtedy, że mimo nieobecności na sesji Międzynarodowego Towarzystwa Raka Żołądka wybrano go prezydentem tej organizacji na kadencję rozpoczynającą się w 2009 roku. To zaś oznacza, że wtedy Kraków będzie gospodarzem światowego kongresu organizacji, a w rywalizacji o splendor organizowania zjazdu pozostawił w pokonanym polu tak prestiżowe ośrodki medyczne jak brytyjski Birmingham, południowokoreański Seul, hiszpańską Barcelonę czy chiński Pekin.



Profesor Popiela nie kryje, że światowa prezydentura jest jakby ukoronowaniem jego kariery medycznej i naukowej. Nie kryje też, że z wszystkich miejsc na ziemi najbliższe i najdroższe dla niego to Nowy Sącz.
Tu się urodził i wychował pod okiem ojca, który miał domorosły talent w leczeniu złamań i urazów rąk i nóg. Sam mogę to potwierdzić, gdyż nastawiał mi zwichniętą kostkę. Z Sądecczyzną profesorowi kojarzy się nawet ukochana żona Mieczysława, która pochodzi z Zagłębia. W 1950 roku kończąc II Gimnazjum i Liceum im. Bolesława Chrobrego w Nowym Sączu wybrał się na wakacje do pobliskiej Skrudziny i tam poznał sympatyczną dziewczynę, która przyjechała wraz ze swymi rodzicami. Znajomość trwała pięć lat, a ślub odbył się, gdy obronił dyplom lekarski, 28 października 1955 roku w imieniny jego, już lekarza medycyny Tadeusza Popieli.



Pierwszą placówką młodego doktora była III Klinika Chirurgii w Krakowie. Miał dyżur, kiedy w podwawelskim grodzie trwał Europejski Zjazd Towarzystwa Historii Medycyny.
Uczestnicy byli na wycieczce, zaś wiozący ich autokar rozbił się nieopodal Michałowic. Kilkudziesięciu ciężko rannych przywieziono do kliniki. Pod skalpel Tadeusza Popieli dostała się pani profesor z Wielkiej Brytanii, której urazy głowy raczej nie dawały szansy przeżycia przy ówczesnym poziomie medycyny. Operacja się powiodła i pani profesor 9 lat później spotkała się z doktorem, który ocalił jej życie.
Okazją był jej przyjazd na uroczystości 600-lecia Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wtedy rozmawiali już jak profesor z profesorem. Tadeusz Popiela wspomina te chwile nie tylko ze względu na spotkanie, ale podkreśla też, że żadna inna uroczystość w Polsce nie miała tak podniosłego charakteru i równie doniosłej rangi. Podkreśla też, że wtedy pierwszy raz władza ludowa otworzyła granice Polski dla wszystkich, którzy chcieli przyjechać do Krakowa.



– Pani Zosiu proszę otworzyć buzię i wtłoczymy pani tę rurkę przez gardło – mówił profesor Tadeusz Popiela do pacjentki, wokół której krzątała się cała rzesza lekarzy i pielęgniarek. – Zaraz zobaczymy co się dzieje u pani w środku. Zrobimy coś żeby była pani zdrowa. Na tamtym ekranie może pani oglądać swój przewód pokarmowy od środka.
Pani Zosia była pewna, że przykre diagnozowanie to dopiero początek udręki, jaka ją czeka podczas późniejszej operacji. Medycy manipulowali przy pokrętłach na końcu rury tkwiącej w jej gardle bardzo długo. Wreszcie pacjentka wstała i z trudem wydobywając słowa zapytała profesora co będzie z jej operacją. Usłyszała, że jest po operacji. Bez rozcinana jamy brzusznej usunięto jej kamienie z przewodów żółciowych. Zabieg nazywał się papilotomią i był pierwszą taką operacją przeprowadzoną w Polsce. Wtedy tylko II Klinika Chirurgii Gastroenterologicznej w Krakowie i klinika w Poznaniu odważyły się na wprowadzenie nowatorskiej w świecie metody operowania. Profesor Popiela odbierał szczere gratulacje z całego świata.



Profesor Tadeusz Popiela w 1972 r. został rektorem Akademii Medycznej w Krakowie i wówczas był najmłodszym rektorem uczelni wyższej w Polsce. Miał niespełna 39 lat.
Rektorował do 1981 r. Od 1975 roku był także kierownikiem Kliniki Chirurgii Ogólnej i Kliniki Chirurgii Gastroenterologicznej w Krakowie. Jest autorem około 600 publikacji naukowych. jest członkiem Polskiej akademii Nauk i Polskiej Akademii Umiejętności. jest członkiem wielu akademii medycznych w świecie, m. in.: w Nowym Jorku i Pradze. W 1994 wybrano go sekretarzem generalnym European Association Endoscopic Surgery, w 1999 roku - prezydentem Europejskiego Towarzystwa Chirurgów.
To wszystko w uznaniu zasług lekarza, który wywodząc się z Nowego Sącza zrobił światową karierę pioniera nowoczesnych metod leczenia raka żołądka i trzustki. Sam profesor najbardziej ceni sobie jednak uznanie i szacunek ziomków z Nowego Sącza i raduje się, że miłość do tego miasta zdołał przekazać synowi Tadeuszowi, który jest lekarzem radiologiem i 8-letniemu wnukowi także Tadeuszowi, który dopiero wchodzi w życie.



Profesor Tadeusz Popiela wielokrotnie zapraszany był do współpracy przez najsławniejsze ośrodki uniwersyteckie w krajach, które uważane są za przodujące w dziedzinie nauk medycznych.
Zazwyczaj bywał tam jako „visiting profesor” i prowadził wykłady oraz przewodził zabiegom operacyjnym nieprzerwanie przez kilka miesięcy. Na liście tej znajdują się m. in. uniwersytety amerykańskie w Nowym Jorku, San Diego, San Francisco i Chicago. W ostatnim z tych miast były to dwa ośrodki akademickie University Ilinois i prowadzony przez zakon jezuitów University Loyola. W Niemczech był profesorem wizytującym w Norymberdze, Hamburgu, Erlangen, Frankfurcie i Wilsburgu czyli tam gdzie swego przełomowego dla medycyny odkrycia dokonał Rentgen. Dwukrotnie profesor Tadeusz Popiela prowadził wielomiesięczne zajęcia dla adeptów medycyny w Japonii.
Objeżdżając świat profesor Popiela nieustannie wraca, nie tylko myślami, do domu ojca przy ul. Zyndrama w Nowym Sączu. W każdym roku spędza tam przynajmniej dwa tygodnie wakacji.

Fot. PD
Stanisław Śmierciak

Autor:
Źródło: Gazeta Krakowska
Dodano: 2005-05-26 00:00:00