Urząd Miasta Nowego Sącza

Kategoria: Komunikaty Biura Prezydenta

Ryszard Kaczorowski - Symbol Wolności

Ryszard Kaczorowski przyszedł na świat 26 listopada 1919 r. w Białymstoku. Wzrastał w domu patriotycznym. Jeden z pradziadków Ryszarda Kaczorowskiego walczył w postaniu styczniowym. Ojciec Wacław w czasie wojny polsko - bolszewickiej walczył w oddziale dywersyjnym atakującym szlaki komunikacyjne Armii Czerwonej. Pragnąc naśladować starszego brata, Antoniego, Ryszard Kaczorowski już w szkole powszechnej wstąpił do ZHP. Przesądziło to o całej drodze życiowej późniejszego Prezydenta Polski. Jak sam powiedział:
„Krzyż z lilijką stał się dla mnie świętością, czymś niezwykle ważnym. Od dnia złożenia przyrzeczenia harcerskiego(..), pozostałem na zawsze w służbie Bogu, Polsce i bliźnim. Cała moja publiczna i polityczna aktywność wyrosła z tych wskazań ”.W czerwcu 1933 roku na peronie białostockiego dworca doszło do niecodziennego spotkania. Ryszard Kaczorowski zauważył nagłe poruszenie na peronie, a w oknie wagonu dostrzegł starszego pana z wąsami w białej koszuli. Był to marszałek Józef Piłsudski. Ich wzrok się spotkał. Kiedy druh Kaczorowski ukłonił się onieśmielony, Józef Piłsudski powiedział „ Moje dziecko rośnij zdrowo. Będziesz Polsce potrzebny”. Prorocze słowa wypełniły się 22 grudnia 1990 r.. Wtedy to ów chłopiec z białostockiego peronu, już jako Prezydent II Rzeczypospolitej i strażnik konstytucyjnej ciągłości państwa polskiego przybył na Zamek Królewski w Warszawie, by przekazać insygnia władzy wybranemu przez naród w wolnych wyborach , nowemu Prezydentowi RP Lechowi Wałęsie. W ten oto sposób Prezydent Kaczorowski wypełnił testament Konstytucji kwietniowej. Na ten dzień Polska czekała 45 lat.

Od 21 sierpnia 1939 r. pełnił w ZHP funkcję zastępcy Komendanta Pogotowia Harcerskiego, powołanego na wypadek wojny.
Po zajęciu Białegostoku przez Armię Czerwoną został aresztowany przez NKWD i przewieziony do Mińska, gdzie Najwyższy Sąd Białoruskiej Republiki Sowieckiej skazał go na karę śmierci. Po stu dniach spędzonych w celi bez żadnego kontaktu ze światem zewnętrznym, dowiedział się, iż wyrok śmieci został zamieniony na 10 lat łagrów. Zesłany na Kołymę, pracował w kopalni złota. Po tzw. „amnestii” w 1941 r. na mocy układu polsko-sowieckiego (Sikorski – Majski) wyszedł na wolność. Tak zakończył się dla Ryszarda Kaczorowskiego niezwykle dramatyczny okres walki o przetrwanie na nieludzkiej ziemi. Po latach podsumował on swoje przeżycia tymi słowami: „ Pierwszymi lekarstwami na wszystkie dolegliwości okazały się : widok polskich orzełków, rodzinna mowa, nawał informacji, spotkani znajomi. (..) Józef Piłsudski mówił, że przeszedł na Syberii przez Uniwersytet. Zrozumiałem ile jest w tym stwierdzeniu mądrości”. Wiosną 1942 r. wstąpił do Armii Polskiej dowodzonej przez gen. Władysława Andersa, z którą w tym samym roku ewakuował się do Presji. Jako żołnierz 3. Dywizji Strzelców Karpackich uczestniczył (w batalionie łączności) w walkach II Korpusu gen. Władysława Andersa na froncie włoskim, m.in.: w walkach o Monte Cassino.
Po zakończeniu działań wojennych Ryszard Kaczorowski postanowił pozostać na emigracji. W 1947 r., będąc już w Anglii i pozostając wciąż w służbie, zdał maturę. Po demobilizacji, w kwietniu 1948 r. osiadł w Londynie i rozpoczął studnia w Szkole Handlu Zagranicznego i Administracji Portowej. Później podjął pracę w przemyśle brytyjskim jako księgowy. Ryszard Kaczorowski nie wstąpił do żadnej partii, ale niezwykle bliska pozostała mu sprawa narodowa i z pełnym oddaniem angażował się w działalność harcerska oraz pracę wychowawczą z polską młodzieżą na emigracji. W 1948 został członkiem Głównej Kwatery Harcerzy w Londynie, a w 1955 r. Naczelnikiem Harcerzy. W 1967 r. objął funkcję Przewodniczącego ZHP poza granicami Kraju. W harcerstwie poznał Karolinę Mariampolską, którą poślubił 19 lipca 1952 r. Ryszard Kaczorowski działał na forum Rady Narodowej, pełniącej rolę polskiego parlamentu emigracyjnego. W latach 1986–1989 sprawował funkcje ministerialne w Rządzie Polskim na Uchodźstwie.

19 lipca 1989 r., po śmierci Prezydenta Kazimierza Sabbata, Ryszard Kaczorowski został zaprzysiężony na urząd Prezydenta RP na Uchodźstwie. Od początku 1990 r. siedziba Prezydenta RP na Uchodźstwie, tak zwany „Zamek” na Eaton Place, stała się celem wizyt wielu liczących się polityków krajowych. W październiku 1990 r. Zdzisław Najder, przewodniczący Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie, zaproponował ,ze skoro wybór Prezydenta RP ma być instytucjonalnym i ideowym otwarciem III Rzeczypospolitej, to trzeba go połączyć z uregulowaniem stosunku władz krajowych do rządu na emigracji. Prezydent Ryszard Kaczorowski potwierdził swą gotowość udania się do Warszawy na zaproszenie prezydenta wybranego w głosowaniu powszechnym, aby dokonać przekazania insygniów władzy prezydenckiej II RP. Po zwycięstwie Lecha Wałęsy w drugiej turze wyborów, strony ustaliły, że uroczystość przekazania insygniów prezydenckich odbędzie się na Zamku Królewskim w Warszawie 22 grudnia 1990 r., o godz. 16.00. W sali balowej Ryszard Kaczorowski przekazał Lechowi Wałęsie insygnia państwowe II RP: chorągiew II RP, pieczęcie prezydenckie, Krzyże ( z wstęgami) Wielkich Orderów Orła Białego i Polonia Restituta, oryginał Konstytucji kwietniowej z 1935 r. oraz pieczęcie senackie. Zakończona została misja prezydencka na uchodźstwie, a rząd na emigracji przekształcił się w Komisję Likwidacyjną.
Obecnie Ryszard Kaczorowski jest m.in. członkiem: Zarządu Głównego Stowarzyszenia Polskich Kombatantów, Zarządu Zjednoczenia Polskiego w Wielkiej Brytanii, Rady Koordynacyjnej Polonii Wolnego Świata, Rady Polskiego Ośrodka Społeczno-Kulturalnego, Rady Polskiej Macierzy Szkolnej, Rady Instytutu Polskiej Akcji Katolickiej, Rady Pamięci i Męczeństwa w Warszawie. Jest również protektorem Fundacji Polonia Aid Foundation Trust przy Polskim Ośrodku Społeczno-Kulturalnym w Londynie.
Został odznaczony m.in.: Orderem Orła Białego, Krzyżem Kawalerskim Orderu Polonia Restituta, Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem Pamiątkowym Monte Cassino. Jest również honorowym obywatelem wielu miast, w tym: Białegostoku, Warszawy, Krakowa i Gdańska. W 2004 r. królowa Elżbieta II uhonorowała Ryszarda Kaczorowskiego jednym z najwyższych odznaczeń brytyjskich Krzyżem Wielkim Orderu św. Michała i św. Jerzego, przyznanym za wkład w rozwój kontaktów polsko-brytyjskich oraz wyjątkowe zasługi poniesione na rzecz społeczności polskiej mieszkającej w Wielkiej Brytanii.
Wielką historyczna wagę misji, którą przyszło zakończyć Prezydentowi Ryszardowi Kaczorowskiemu, najlepiej oddają słowa Jana Pawła II, skierowane w czerwcu 1991 r. w Białymstoku: „Proszę przekazać rządowi w Londynie podziękowania za przechowanie suwerenności Rzeczypospolitej”. Z kolei Benedykt XVI, witając Ryszarda Kaczorowskiego, powiedział 1 sierpnia 2007 r..: „ Pan był symbolem wolności”.