Kościół pw. św. Heleny

Nie znany jest rok budowy kościoła, lecz w archiwach Kapituły Katedry Wawelskiej, w aktach wizytacji kościołów sądeckich z roku 1596 wymieniany jest kościół św. Heleny. 
Pierwotnie kościół usytuowany był na terenie zalewowym. Przed 1608 rokiem został przeniesiony na obecne miejsce. Fundatorem przebudowy i wyposażenia wnętrza kościoła był karczmarz Szymon - ze wsi biskupiej Świniarsko. 

Kościół był otoczony sobotami, obity gontem, chór wsparty na słupach, wewnątrz tylko ołtarz główny. Na przyległym cmentarzu chowano również zmarłych podczas zarazy. W czasie najazdu szwedzkiego kościół uległ zniszczeniu. W 1686 r. staraniem ksieni klasztoru starosądeckiego Heleny Marchockiej zbudowano obecny kościół. Świadczy o tym napis na belce tęczowej: "Ten kościół nakładem Jej Mości a Przewielebnej panny Heleny Marchockiej Ks. Starosąd. Z.S.K.W.W. 1686". 

Usytuowany w dzielnicy Helena na cmentarzu grzebalnym kościół jest orientowany, drewniany, konstrukcji zrębowej, szalowany z prostokątnym korpusem, węższym prezbiterium, zamkniętym trójbocznie, przy którym od północy mała zakrystia. Dach siodłowy, kryty blachą, na nim dwie wieżyczki. Wewnątrz stropy płaskie. 
Ołtarz główny - renesansowo-barokowy z 1686 r. z obrazami: Matki Boskiej Pocieszenia z XVIII w., św. Heleny z XVII w. (1685 r.), Ukrzyżowanie i Zmartwychwstanie - renesansowe z ok. 1580 r. (oba trójkątne), Zwiastowanie i św. Klara z XVII w., u szczytu herb "Śreniawa".

W predelli sceny związane z klaryskami starosądeckimi - XVII w. W prezbiterium obraz św. Trójcy. 
W nawie obraz: św. Piotra i św. Pawła z I poł. XVII w., Chrystus u słupa (XVIII w.), Pieta ze świętymi Anną i Heleną oraz klęczącą rodziną fundatora, barokowy z 1707 r., wotywny, św. Jakub - płaskorzeźba gipsowa z XVIII w. 

      Dwa ołtarze boczne - wczesnobarokowe - prawdopodobnie z 1686 roku. Po stronie lewej - obraz św. Antoniego z Dzieciątkiem (II poł. XVII w.). Po stronie prawej - św. Józef. Na łuku tęczowym późnobarokowy krucyfiks. W przedsionku - stacje drogi krzyżowej. 
Od 1889 r. oo jezuici posiadają na przykościelnym cmentarzu grobowiec. W zbiorowej mogile spoczywa 16 mieszkańców wsi Świniarsko zamordowanych przez wojsko niemieckie - 7 września 1939 roku. 

16 czerwca 2024 w kościele wybuchł pożar. Więcej informacji

Anna Listwan 
"Nowy Sącz, Przewodnik po zabytkach", 
Koło Przewodników Oddziału PTTK "BESKID" w Nowym Sączu, 
Nowy Sącz 1994 r.